2 HAZİRAN 2012 / Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi, Yenikapı Mevlevihanesi Yerleşkesi

 

ÖZET : AFET ÖNCESİ VE SONRASINDA SOSYAL POLİTİKALAR VE KURUMLAR ARASI KOORDİNASYON NASIL OLMALIDIR ?

 

1. Afet ile ilgili zihniyet dönüşümüne ihtiyacı bulunmaktadır. Afetlere yönelik klasik model olarak “kurtarma”, “ilk yardım”, “inşa etme”, “yıkma” gibi hususları da dikkate alan, ama daha geniş bir sosyal politika modeli gerekmektedir. Bu geniş modelle, afet öncesi koruyucu politikaların oluşturulması, eğitim (bilgilendirme ve şuurlandırma) faaliyetlerine önem verilmesi ve manevi destek birimlerinin oluşturulması önemlidir. 

 

2. AFAD’ın işleyişi ile ilgili STK’lar açısından belirtilen soruna çözüm gerekmektedir. AFAD’ın afet öncesi, sırası ve sonrası senaryolarının içine STK’ların dâhil edilmesi daha isabetli olacaktır. Bu sebeple AFAD’ın tüm STK’ları muhatap alarak senaryo hazırlaması gerektiğinin altı çizilmelidir. 

 

3. Afet sonrasında gerek sosyal yardımlarda ve gerekse sosyal hizmetlerdeki temel sorun, sosyal yardım ve sosyal hizmet sunan aktörlerin “koordine edilmesi”nde görülmektedir. Bu noktada çözüm olarak yine AFAD’ın işlevi önemlidir. Öte yandan,  afet sonrası maddi açıdan tahribat yaşayan ve bu tahribatı sosyal yardım ve hizmetlerle giderilen birinin, en yakınlarını kaybetmesinden kaynaklanabilecek “derin travmaları” giderecek manevi desteklere daha çok ihtiyacı olmaktadır. Bu noktada bu tarz afetzedelerin tespit edilip, manevi terapi usullerine göre desteklenmesi “zaruri” olmalıdır.

 

4. Sonuç olarak; Türkiye için bir afet misyon, vizyon ve stratejisi oluşturulmalıdır; misyon, vizyon ve stratejinin sürdürülebilirliği için de Afet Araştırma Merkezleri kurulmalıdır.